Met Hemelvaart ga ik de wolken voorbij

Donderdag 14 mei is Hemelvaartsdag, voor mij vooral een dag van lekker veel tijd door brengen met de mensen die mij dierbaar zijn. Uiteraard is iedereen weer reuze benieuwd welke trui ik aan zal hebben. - voor elke feestdag heb ik een zelfgebreide trui klaar liggen. Ditmaal draag ik een trui met daarop een boom vol ballonnen. Deze ballonnen staan symbolisch voor vrede, geluk, liefde, balans en hoe kan het ook anders: harmonie. Noem het maar bizar of gek maar ik vind het erg creatief verzonnen. Misschien maak ik er ooit ook nog wel één voor jou!?

Vroeger toen ik nog een mini versie van Sandra was, een soort van Sandra versie 1.0, ging ik altijd samen met papa naar het park. Niet alleen kreeg ik daar een ijsje met twee bolletjes, ook lieten wij flink wat ballonnen los in de lucht. Dan wist papa heel mooi te vertellen dat elke ballon iets verkeerds recht zal gaan zetten in de wereld. Tuurlijk vond ik dit prachtig als klein meisje, en misschien ben ik zo wel op het idee voor mijn trui gekomen. - en als wij dan thuis kwamen gingen we met het hele gezin aan de thee. Fijne herinneringen heb ik hier aan.

Fragment uit mijn dagboek:

Allerliefste dagboek,

Vanmiddag laat ik weer een paar ballonnen de lucht in gaan, altijd weer een mooi plaatje om te zien. Misschien vlieg ik zelf wel mee, al zal dit eerder bij dagdromen blijven. Zou een ballon naast het rechtvaardigen van verkeerde handelingen in de wereld ook mij kunnen veranderen, of mij kunnen vertellen wat nu eigenlijk de lekkerste theesmaken zijn? Stiekem zou ik zelf wel een ballon willen zijn. Ben benieuwd waar ik dan zoal terecht kom...

Na het dichtslaan van mijn dagboek vraag ik mij nog altijd af hoe het leven voorbij de wolken is. Misschien ga ik met Hemelvaartsdag de wolken voorbij, hoog in de lucht... zwevend aan honderden gekleurde ballonnen. - of gebeurt zoiets alleen maar in de sprookjes van Hans Christian Andersen of de Gebroeders Grimm?

Opeens dwaalt mijn blik af richting het kleurboek naast mijn kop thee op de eettafel. Het is een luchtballon, nog volledig ongekleurd alsof de contouren welke de luchtballon vormen aan beeldspraak alleen genoeg hebben. Alles valt samen op dit ene moment van herkenning: ik, de kleine Sandra, de luchtballon, thee en de Sandra van nu: een allesomvattend element van tijd, ruimte, emotie en belevenis. - tijd voor een vreugdedansje?

Liefs, Sandra @Blogging